جبار آذین قرن‌ها دختران ایران در برابر آزارهای اجتماعی و طبقاتی و خانوادگی، لب گزیده و گرفتار محبس سکوت و ظلم، فریاد نمی‌زدند و خرافات می‌گفت که، زشت است دخترها فریاد نمی‌زنند، آنها باید شرم و حیا داشته و حتی صدای خود را بلند نکنند، مبادا نامحرمان بشنوند. باید اگر بر سرشان زدند، سکوت کنند،وگرنه